Pomoc psychologiczno – pedagogiczna to zespół działań mających na celu wsparcie rozwoju dziecka, u którego stwierdzono problemy w tym obszarze.

Jest jedną z podstawowych form działalności we wszystkich placówkach oświatowych tuż obok edukacji.

Skupia się ona przede wszystkim na identyfikowaniu indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka.

Wynikają one ze stanu zdrowia dziecka, jego możliwości intelektualnych, dojrzałości i sprawności percepcyjnej, ale także sytuacji rodzinnej i ekonomicznej w jakiej dziecko się wychowuje.

Drugim celem jest realizacja konkretnych zadań, form terapii pozwalających na zaspokajanie potrzeb psychofizycznych dziecka z poprawy jego funkcjonowania społeczno – emocjonalnego.

Pomoc psychologiczno -pedagogiczną może realizować psycholog, pedagog, nauczyciel, logopeda oraz inny terapeuta.

Formalna strona udzielania takiej pomocy jest regulowana odrębnymi przepisami MEN.

Pomoc psychologiczno -pedagogiczna jest adresowana do dzieci i młodzieży posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Z uwagi na niepełnosprawność intelektualną, zmysłową, ruchową, autyzm, niedostosowanie społeczne.

Mogą skorzystać z niej również uczniowie objęci nauczaniem indywidualnym z uwagi na stan zdrowia uniemożliwiający chodzenie do szkoły; uczniowie posiadający opinię Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej zgodnie z zaleceniami w niej zawartymi.

Również same placówki oświatowe mogą przyznać taką pomoc w szczególnych przypadkach np. dziecko szczególnie uzdolnione, dziecko przewlekle chore, dziecko z zaniedbanego środowiska domowego.

Co wchodzi w skład pomocy psychologiczno-pedagogicznej? :